Van cultuurshock naar Paradijs
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Jolien
14 Oktober 2014 | Kenia, Ukunda
Waar moet ik beginnen...
Ten eerste: We zijn er. Na een prima reis (alles volgens schema) zijn we om half 10 geland in Mombasa. Daar stonden de moeder van Danielle en Keniaanse vrienden en kennissen al dansend en zingend met een spandoek ons op te wachten.
Snel even omgekleed in de wc, naar wat ik op de foto aan heb en in een busje naar het resort.
Ze rijden hier links. Daarnaast wist ik natuurlijk wel dat ik enigszins wereldvreemd was, maar wat ik hier allemaal heb gezien. Mensen wonen in hutjes langs de weg. Mensen met houten karren over straat. Brommers en fietsers met hele ladingen achterop. Stoffig, slechte wegen, slechte auto's. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Het was duidelijk zichtbaar dat de mensen hier echt 'arm' zijn.
Na een rit van 2,5 uur kwamen we aan in het resort. Wat een wereld van verschil. Luxe huisjes aan het strand van een blauwe zee. De mensen hier zijn onwijs gastvrij. Ons huisje is groot. We hebben een badkamer met twee douche koppen aan een binnentuin. Foto's zullen volgen. En we hebben uitzicht op zee. Guus en Danielle hebben een villa. Onwijs!!!
Hier op het park lopen dus apen:D Helemaal happy toen ik de eerste zag. Nu is het eigenlijk al redelijk normaal dat ze hier lopen.
We zijn naar het huis van Danielle haar moeder geweest. Het huis bestaat uit twee delen. Een deel van Danielle haar moeder en het andere deel van twee Keniaanse mannen die daar de boel runnen. In dat deel zijn ook kamers waar ze jongere opvangen die nergens heen kunnen.
Suleiman is de uitvoerder hier in Kenia van de foundation. De stichting bouwt waterputten en financierd school voor een aantal kinderen. We hebben bij hun in de tuin een heerlijke high tea gehad en er is van alles uitgelegd over de stichting. Wat een schokkende armoede heerst hier. Ik zou er nog zoveel meer over kunnen vertellen.
Inmiddels weer terug op het resort. Met nog steeds het uitzicht op zee. We gaan straks eten. Hier is veel overdekt, maar alles zonder ramen. Zalig.
Daarnaast nog even de temperatuur. Super tropisch. Warm en klam, veel zon... kortom HEERLIJK!!!
Morgen gaan we op bezoek bij een aantal Albino families en bij de moeder van Suleiman. Zij woont in een inheems dorp. Dit gebeurt in de ochtend, zodat we rest van de dag lekker in het zwembad kunnen zwemmen of natuurlijk in de zee.
Ik zal morgen vast weer veel te vertellen hebben.
Heel veel liefs,
Jolien en Job
Ten eerste: We zijn er. Na een prima reis (alles volgens schema) zijn we om half 10 geland in Mombasa. Daar stonden de moeder van Danielle en Keniaanse vrienden en kennissen al dansend en zingend met een spandoek ons op te wachten.
Snel even omgekleed in de wc, naar wat ik op de foto aan heb en in een busje naar het resort.
Ze rijden hier links. Daarnaast wist ik natuurlijk wel dat ik enigszins wereldvreemd was, maar wat ik hier allemaal heb gezien. Mensen wonen in hutjes langs de weg. Mensen met houten karren over straat. Brommers en fietsers met hele ladingen achterop. Stoffig, slechte wegen, slechte auto's. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Het was duidelijk zichtbaar dat de mensen hier echt 'arm' zijn.
Na een rit van 2,5 uur kwamen we aan in het resort. Wat een wereld van verschil. Luxe huisjes aan het strand van een blauwe zee. De mensen hier zijn onwijs gastvrij. Ons huisje is groot. We hebben een badkamer met twee douche koppen aan een binnentuin. Foto's zullen volgen. En we hebben uitzicht op zee. Guus en Danielle hebben een villa. Onwijs!!!
Hier op het park lopen dus apen:D Helemaal happy toen ik de eerste zag. Nu is het eigenlijk al redelijk normaal dat ze hier lopen.
We zijn naar het huis van Danielle haar moeder geweest. Het huis bestaat uit twee delen. Een deel van Danielle haar moeder en het andere deel van twee Keniaanse mannen die daar de boel runnen. In dat deel zijn ook kamers waar ze jongere opvangen die nergens heen kunnen.
Suleiman is de uitvoerder hier in Kenia van de foundation. De stichting bouwt waterputten en financierd school voor een aantal kinderen. We hebben bij hun in de tuin een heerlijke high tea gehad en er is van alles uitgelegd over de stichting. Wat een schokkende armoede heerst hier. Ik zou er nog zoveel meer over kunnen vertellen.
Inmiddels weer terug op het resort. Met nog steeds het uitzicht op zee. We gaan straks eten. Hier is veel overdekt, maar alles zonder ramen. Zalig.
Daarnaast nog even de temperatuur. Super tropisch. Warm en klam, veel zon... kortom HEERLIJK!!!
Morgen gaan we op bezoek bij een aantal Albino families en bij de moeder van Suleiman. Zij woont in een inheems dorp. Dit gebeurt in de ochtend, zodat we rest van de dag lekker in het zwembad kunnen zwemmen of natuurlijk in de zee.
Ik zal morgen vast weer veel te vertellen hebben.
Heel veel liefs,
Jolien en Job
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
